"บอกมาก่อนสิว่าเธอจะยอมเป็นนางบำเรอของฉัน" "ไม่เป็น!" "ก่อนจะปฏิเสธคิดถึงหน้าเด็กสองคนนั้นรึยัง" "..." "จะแบกศักดิ์ศรีที่กินไม่ได้ไปเพื่ออะไร ถ้าลูกเธอต้องกินนอนอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมแคบๆ หนังสือก็ไม่ได้เรียน เธอยอมได้จริงๆ เหรอเพียงฝัน ถ้าลูกต้องโตมาเป็นคนไร้การศึกษาแบบเธอ" "ฝันขอเวลาคิดสักสองอาทิตย์ได้มั้ยคะ" "นานไป ฉันจะให้เวลาเธอคิดแค่สองนาทีเท่านั้น" "เร็วไปค่ะ ฝันอยากคิดให้ถี่ถ้วนก่อนถึงจะให้คำตอบคุณรามได้" "คิดว่าตัวเองเป็นนางฟ้านางสวรรค์มาจากไหน ขนาดลูกสาวผู้ว่ายังอยากเป็นเมียฉันจนตัวสั่น" "งั้นคุณรามก็ไปหาเธอสิคะ จะมาอยากได้แม่หม้ายลูกติดอย่างฝันไปบำเรอกามทำไม" "เพราะฉันอยากลองเอาแม่หม้ายลูกติดบ้างน่ะสิ โสดๆ ซิงๆ ฉันเอามาจนเบื่อแล้ว!"